فضاهای عمومی شهری یکی از عوامل مهم برآورنده بسیاری از نیازهای جوامع شهری هستند و اهمیت فراوانی دارند. امروزه این فضاها دچار دگرگونی‌های گسترده‌ای شده و تا حد زیادی از ماهیت اولیه خود فاصله و نمی‌توانند پاسخگوی تقاضای همه شهروندان باشند. فضاهای عمومی در شهرها باید بتوانند برای سنین، جنسیت‌ها، اقشار و طبقه‌های گوناگون اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، امکان تجربه روزانه زندگی شهری را متناسب با هویت جمعی و فرهنگ حاکم بر بستر مورد نظر فراهم کنند. به‌منظور دست‌یافتن به چنین هدفی، شناخت این فضاها، ماهیت، کیفیت‌ها و ویژگی‌های آن‌ها از یک‌سو و تغییر و تحولات، مسائل، مشکلات و چالش‌های پیش روی آن‌ها از سوی دیگر ضروری به نظر می‌رسد. پژوهش حاضر با بهره‌گیری از روش «نظریه مبنایی» به شناسایی تغییرات و تحولات فضاهای عمومی شهری تهران در عصر حاضر، بررسی و تحلیل مقوله‌های مرتبط و تعریف‌کننده این فضاها پرداخته است. با توجه به دیدگاه‌های مخاطبان فضاهای عمومی شهری تهران در عصر حاضر، یکی از مهم‌ترین مقوله‌هایی که می‌تواند در کیفیت فضاهای عمومی شهری نقش داشته باشد، «تنوع» به‌ویژه در حوزه اجتماعی و فرهنگی است. فضاهای عمومی شهری تهران را نمی‌توان فضاهایی موفق دانست، مگر اینکه بتوانند از لحاظ نوع فضا، انواع عملکردها و کاربری‌ها، مخاطب و ارتباطات و تعاملات تنوع داشته و پاسخگوی گونه‌های مختلفی از نیازهای شهروندان باشند.